Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łańcucie

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Łańcucie z dnia 22 czerwca 2022 r.

Powód D. B. (1) wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej D. B. (2) opiewającego na kwotę 300 zł miesięcznie, bądź ewentualnie o obniżenie alimentów z kwoty 300 zł do kwoty 50 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, tj. 26 kwietnia 2022 r., co uzasadnił zmniejszeniem się swoich możliwości majątkowych i zarobkowych, znaczącą poprawą sytuacji majątkowej pozwanej, wysokością dochodów pozwanej, obciążeniem go znacznym obowiązkiem alimentacyjnym wobec małoletnich dzieci oraz pozostawaniem w leczeniu z powodu zdiagnozowanych u niego problemów z kręgosłupem i nadciśnieniem tętniczym.

Pozwana D. B. (2) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W odpowiedzi na pozew (k. 67-77) zaprzeczyła, by po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego doszło do zmniejszenia możliwości majątkowych i zarobkowych powoda oraz do znaczącej poprawy jej sytuacji majątkowej. Wskazała, iż powód, pomimo zwiększenia się jego obowiązku alimentacyjnego względem dzieci, dysponuje obecnie niemalże dwukrotnie większym dochodem, który może przeznaczać na swoje utrzymanie. Nadto naprowadziła, że w dacie orzekania rozwodu nie pracowała, gdyż zajmowała się dziećmi wymagającymi opieki, których koszty utrzymania były znacznie mniejsze niż obecnie. Wprawdzie obecnie pracuje, jednakże znaczna część jej bieżącego wynagrodzenia przeznaczana jest na potrzeby trójki dzieci, których koszty utrzymania są zdecydowanie większe niż w dacie wyrokowania w sprawie rozwodowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. B. (1) i pozwana D. B. (2) pozostawali w związku małżeńskim, który został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 30 maja 2012 r., sygn. akt I C 321/12 – z winy D. B. (1).

Ze związku małżeńskiego strony posiadają troje małoletnich dzieci: D. urodzoną (...), D. urodzoną (...) i D. urodzonego (...) .

W wyroku rozwodowym zasądzono od powoda D. B. (1) na rzecz pozwanej D. B. (2) alimenty w kwocie 300 złotych miesięcznie. Nadto obciążono D. B. (1) obowiązkiem alimentacyjnym względem trójki małoletnich dzieci w kwocie łącznie 900 złotych miesięcznie. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się w dniu 21 czerwca 2012 roku.

W dacie orzeczenia rozwodu powód pracował w (...) Oddziale Straży Granicznej w P. i otrzymywał wynagrodzenie w kwocie 2550 złotych netto miesięcznie. Z kolei pozwana nie pracowała. Była zarejestrowana jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Opiekowała się trójką dzieci w wieku 5, 4 i 2 lat.

dowód: - akta sprawy I C 321/12 SO w Rzeszowie

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Łańcucie dnia 3 sierpnia 2020 roku, sygn. akt III RC 10/20 D. B. (1) zobowiązał się łożyć tytułem alimentów na rzecz małoletnich: D. B. (3), D. B. (4), D. B. (5) kwoty po 700 złotych miesięcznie, na każdego z nich, łącznie 2100 złotych miesięcznie wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 sierpnia 2020 roku. Jednocześnie powód zadeklarował, że co miesiąc, wraz z alimentami, będzie przesyłał dodatkowo kwotę łącznie 100 złotych tytułem kieszonkowego dla małoletnich, a także przekazywał każdemu dziecku po 50 złotych przy okazji spotkania z nim.

Powód stara się spotykać z małoletnimi raz w miesiącu. Na bieżąco przekazuje przelewem na rzecz dzieci kwotę łącznie 2200 złotych miesięcznie.

dowód: - akta sprawy III RC 10/20 SR w Łańcucie

Obecnie powód DanielBednarczyk ma 42 lata. Z zawodu jest technikiem mechanikiem. Nie zawarł nowego związku małżeńskiego. Poza trójką dzieci ze związku małżeńskiego z pozwaną, nie ma innych dzieci na utrzymaniu. Od 10 lat tworzy związek nieformalny z M. R. (1), która liczy 38 lat, nie ma dzieci. Powód planuje zawrzeć z nią związek małżeński i mieć wspólne potomstwo.

Od października 2003 roku pracuje on jako funkcjonariusz straży granicznej w (...) Oddziale Straży Granicznej. Obecnie pracę wykonuje w K.. W 2021 roku uzyskiwał uposażenie w kwocie około 4870-4940 złotych netto miesięcznie. Otrzymywał także dodatkowe należności, które w poszczególnym miesiącach 2021 roku wyniosły (netto): luty – 4945,86 złotych, marzec - 4861,60 złotych, sierpień – 2090,13 złotych, listopad – 1909 złotych, grudzień – 2039,29 złotych. Od stycznia 2022 roku uposażenie powoda wzrosło do kwoty 5634,35 złotych netto miesięcznie (zaświadczenia o zarobkach k. 120-121, 178, 224).

Powód dojeżdża do pracy 50 kilometrów w jedną stronę. Na ten cel przeznaczał dotychczas około 600 złotych miesięcznie. Z chwilą wzrostu cen paliwa wydatek ten wynosi 750 złotych miesięcznie. Pracodawca nie zwraca mu kosztów dojazdów. Ponadto średnio raz w miesiącu przyjeżdża do dzieci z miejscowości Z. do M., czyli 87 kilometrów w jedną stronę. Na dojazdy do dzieci przeznacza średnio 200 złotych miesięcznie.

Powód od końca 2020 roku odczuwa silne bóle kręgosłupa. Rozpoznano u niego zwyrodnienie kręgosłupa w odcinku piersiowym i lędźwiowym. Od 2019 roku choruje na nadciśnienie tętnicze. Pozostaje pod opieką lekarza rodzinnego i lekarza neurochirurga. Stara się korzystać z wizyt lekarskich refundowanych przez NFZ. Na skutek bólu kręgosłupa odczuwa drętwienie łokcia, palców dłoni i pięty. Stale przyjmuje leki, na które przeznacza średnio 150 złotych miesięcznie.

Partnerka powoda M. R. (1) pracuje jako funkcjonariusz straży granicznej w (...) Oddziale Straży Granicznej, placówka w K.. Otrzymuje uposażenie w kwocie około 4600 złotych netto miesięcznie.

Powód mieszka ze swoją partnerką w jej domu jednorodzinnym o powierzchni 219 m2. Prowadzi z nią wspólne gospodarstwo domowe. Wspólnie opłacają rachunki domowe. Powód spłaca połowę raty kredytu zaciągniętego przez partnerkę w 2010 roku w kwocie 140 000 złotych na remont zajmowanego przez nich domu. Raty wynosiły ostatnio 755 złotych miesięcznie, następnie wzrosły do kwoty około 880 zł, a od lipca 2022 r. mają wynosić około 940 zł miesięcznie.

Partnerka powoda pozostaje w leczeniu i korzysta z rehabilitacji. Przebyła dwa udary, jest po zakrzepicy żylnej dwóch kończyn dolnych i po zatorze płucnym, ma problemy ze wzrokiem. Na skutek powikłań zdrowotnych nosi okulary i stosuje suplementy poprawiające wzrok. Pozostaje pod opieką lekarza neurologa i lekarza chorób naczyniowych. Stale przyjmuje leki na zakrzepicę, na które wydaje 250 złotych miesięcznie.

M. R. (1) poza wydatkami na swoje leczenie, pomaga finansowo rodzicom, ponieważ jej ojciec M. R. (2) na skutek nieszczęśliwego wypadku stał się osobą niezdolną do pracy i otrzymuje rentę chorobową. Wypadek miał miejsce dwa tygodnie po zawarciu przez powoda ugody w przedmiocie podwyższenia alimentów na trójkę małoletnich dzieci do kwoty łącznie 2100 złotych miesięcznie.

Do chwili nieszczęśliwego wypadku, M. R. (1) często samodzielnie w całości pokrywała raty kredytowe, ale w związku z chorobą ojca sytuacja ta zmieniła się, gdyż z własnych środków opłaca wizyty lekarskie ojca, zawozi go do lekarzy, wykupuje mu część leków, przekazuje rodzicom część środków na poczet ich rachunków domowych.

Od daty wypadku partnerka powoda nie jest w stanie pomagać finansowo powodowi i wspólnie z nim opłaca raty z tytułu zaciągniętego przez nią kredytu.

Powód wspólnie z partnerką opłaca po połowie rachunki domowe, które wynoszą: gaz w sezonie pozagrzewczym – 150– 200 zł miesięcznie, a w okresie grzewczym - około 730-835–1120 zł miesięcznie, prąd- 200-250 zł co dwa miesiące, woda - 120 zł miesięcznie, telewizja - 45 zł miesięcznie, wywóz nieczystości - 48 zł miesięcznie, podatek od nieruchomości - 594 zł rocznie.

Powód w całości opłaca internet w kwocie 44 zł miesięcznie i swój telefon komórkowy - 45 zł miesięcznie.

D. B. (1) razem z partnerką był współwłaścicielem samochodu marki H. (...), rok produkcji 2016, zakupionego w 2020 roku, który został przez nich sprzedany w maju 2022 r. za kwotę 67 000 złotych. Na jego kupno M. R. (1) zaciągnęła pożyczkę w kwocie 15 000 złotych i spłaciła ją w całości w czerwcu 2021 roku. Raty wynosiły 750 złotych miesięcznie. Partnerka powoda w maju 2022 roku kupiła nowy samochód i jest jego jedynym właścicielem. Powód zamierza kupić samochód dla siebie. Dysponuje kwotą 20 000 złotych ze sprzedaży poprzedniego. Partnerka powoda dysponowała większą kwotą ze sprzedaży auta albowiem jej udział w zakupie pojazdu był większy niż powoda. Powód złożył wniosek o przyznanie pożyczki z zakładu pracy na zakup samochodu i zostanie mu ona przyznana w kwocie 12 000 złotych. Obecnie dojeżdża do pracy samochodem partnerki lub ze znajomymi.

D. B. (1) spłaca pożyczkę zaciągniętą w zakładzie pracy w ratach po 350 złotych miesięcznie. Termin całkowitej spłaty przypada na czerwiec 2022 roku. Pożyczkę tę zaciągnął na wyrównanie zadłużenia alimentacyjnego wobec byłej żony i na bieżące utrzymanie.

Powód wskazał, iż jego koszty utrzymania wynoszą: wyżywienie około 800 zł miesięcznie, odzież i obuwie - 250 zł miesięcznie, środki pielęgnacyjne i chemiczne 300 zł miesięcznie, telefon komórkowy - 45 zł miesięcznie, internet - 45 zł miesięcznie, a nadto połowa wszystkich rachunków domowych takich jak prąd, gaz, woda, wywóz śmieci. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem powoda, alimentami, dojazdem do pracy, spłatą pożyczki, partycypowaniem w spłacie kredytu przez partnerkę, zakupem leków, opłatą połowy rachunków domowych wynoszą łącznie 6500 złotych miesięcznie.

Powód stara się być u dzieci raz w miesiącu. Za każdym razem, gdy spotyka się z dziećmi, każdemu z nich przekazuje po 50 złotych. Zdarzają się miesiące, że nie widzi córek. Syn przyjeżdża do niego raz w miesiącu i wówczas nocuje od piątku do niedzieli. Ponadto powód daje dzieciom dodatkowe kieszonkowe z okazji urodzin, Dnia Dziecka, M., Ś.. Nie kupuje małoletnim odzieży, obuwia, książek.

dowód: - zeznania świadka M. R. (1) k 189-193

- zaświadczenia o zarobkach k 23, 24-25, 120-121, 178, 224

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k 26

- potwierdzenia wpłaty k 29, 30

- zestawienie kosztów utrzymania powoda k 31-33

- zawiadomienie o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi k 34

- faktury Vat k 35-36, 38-39, 211-213

- decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości k 37

- umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych k 40-44

- historia operacji za okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r. dotycząca spłaty rat kredytu k 45

- wyniki badania MR kręgosłupa C k 46

- opis wizyty w poradni neurologicznej k 47

- historia zdrowia i choroby k 48

- zaświadczenia lekarskie k 49-51

- zaświadczenie z konsultacji neurochirurgicznej k 122

- rachunek za konsultację neurochirurgiczną k 123

- zaświadczenie lekarskie k 124

- wynik badania radiologicznego k 125

- informacja o realizacji zabiegów fizjoterapeutycznych k 126

- umowa złotowego mieszkaniowego kredytu budowlano – hipotecznego k 127-142

- harmonogram spłaty kredytu k 143-160

- polisa dotycząca ubezpieczenia domu k 161, 229

- zaświadczenie lekarskie k 201

- opis wizyty w poradni neurologicznej k 202

- zalecenia dalszego leczenia wydane przez lekarza neurochirurga k 203

- wynik badania MR stopy prawej k 204

- karta wizyty lekarskiej k 205

- faktura Vat za wizytę lekarską k 206

- faktura Vat za okulary korekcyjne k 207

- zawiadomienie o zmianie wysokości raty spłaty kredytu k 208, 228

- decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2022 rok k 209

- faktura Vat za naprawę rynny k 210

- przesłuchanie D. B. (1) w charakterze strony k 164-165, 231-233

Pozwana D. B. (2) ma 40 lat. Ukończyła studia licencjackie z rachunkowości i finansów i kurs archiwisty. Nie zawarła kolejnego związku małżeńskiego. Nie pozostaje w żadnym związku. Od 5-6 lat leczy się na niedoczynność tarczycy. Pozostaje pod opieką lekarza endokrynologa. Stale zażywa leki, na które wydaje 30-40 złotych miesięcznie.

Na utrzymaniu ma troje dzieci: D. w wieku 15 lat, która chodzi do pierwszej klasy liceum ogólnokształcącego, jest w klasie o profilu biologiczno – geograficznym, D. liczącą 14 lat, która uczęszcza do ósmej klasy szkoły podstawowej i od września 2022 r. rozpocznie naukę w szkole średniej oraz D. w wieku 11 lat, który chodzi do piątej klasy szkoły podstawowej.

Obie córki stron leczone są dermatologicznie. Trójka małoletnich raz w tygodniu korzysta z korepetycji z języka angielskiego. Każda lekcja kosztuje 40 złotych. Dodatkowo D. uczęszcza na korepetycje z matematyki za odpłatnością 40 złotych za lekcję i nieregularnie, w zależności od możliwości finansowych, bierze udział w lekcjach jazdy konnej, których koszt wynosi 80 złotych za lekcję. Od września 2022 r. D. będzie uczęszczał do państwowej szkoły muzycznej i uczył się gry na klarnecie. Przez kilka lat do stycznia 2022 roku regularnie chodził na basen, początkowo pływał w grupie trzyosobowej, a później miał lekcje indywidualne, których koszt wynosił 70 złotych za lekcję.

Pozwana pracuje od 2014 r., jako referent, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Centrum Usług (...). W 2021 roku otrzymywała wynagrodzenie w kwocie około 2700 złotych netto miesięcznie, zaś od stycznia 2022 roku wzrosło ono do kwoty około 3300 złotych netto miesięcznie. Ponadto uzyskuje trzynastą pensję. Nie pobiera dodatkowego wynagrodzenia w postaci nagród ani premii. Od początku zatrudnienia otrzymała jednorazowo nagrodę jubileuszową w kwocie 2790 złotych brutto w czerwcu 2021 r. W listopadzie 2021 r po raz pierwszy od 7 lat przyznano jej nagrodę dyrektora w kwocie 2000 złotych brutto (zaświadczenia o zarobkach k 111, 176).

Ponadto otrzymuje świadczenie wychowawcze na troje dzieci w kwocie po 500 złotych, łącznie 1500 złotych miesięcznie. Nie pobiera zasiłku rodzinnego. Raz w roku uzyskuje świadczenie w wysokości 300 złotych na dziecko w ramach programu dobry start z przeznaczeniem na zakup wyprawki szkolnej. Alimenty i świadczenie wychowawcze nie wystarczają pozwanej na zaspokojenie potrzeb dzieci. Koszty utrzymania każdego dziecka wynoszą około 1700 złotych miesięcznie. Na potrzeby dzieci pozwana z własnych dochodów przeznacza po około 500-700 złotych miesięcznie na każde dziecko. Koszty utrzymania małoletnich są dużo wyższe niż w chwili orzekania rozwodu.

Pozwana korzysta z pomocy finansowej rodziców albowiem zdarzają się miesiące, że z własnych dochodów, alimentów, świadczenia wychowawczego, nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb rodziny. Sama zawozi dzieci na korepetycje, zajęcia dodatkowe, do lekarza.

Koszty utrzymania pozwanej i dzieci stron wzrosły, w związku z inflacją. Na wyżywienie dla siebie i dzieci pozwana wydaje 2200 zł miesięcznie, tj. po 550 zł na osobę, na odzież i obuwie dla córek średnio po 350 zł miesięcznie na każdą z nich, dla D. – 300 zł miesięcznie, a dla siebie – 400 zł miesięcznie. Na przełomie maja/czerwca 2022 r. D. była na pięciodniowej wycieczce szkolnej, której koszt wyniósł 800 zł. Dwójka młodszych dzieci uczestniczyła w tym czasie w wycieczkach dwudniowych i każda z wycieczek kosztowała 450 zł.

Obie córki stron mają problemy z trądzikiem i są leczone dermatologicznie. Obie małoletnie raz na kwartał uczęszczają na refleksoterapię, z uwagi na bóle głowy i bóle wzrostowe. Każdy masaż kosztuje 80 zł. Średnio dwa razy w roku pozwana chodzi z każdym dzieckiem do lekarza stomatologa i opłaca prywatne wizyty.

Bieżące koszty utrzymania pozwanej, nie licząc wydatków związanych z rachunkami domowymi, wynoszą: wyżywienie 550 zł, odzież i obuwie – 400 zł, kosmetyki i środki czystości – 350 zł, dojazdy do pracy, lekarza, na zakupy – 300 zł, prywatne wizyty u lekarza endokrynologa wraz z aktualnymi badaniami krwi – 265 zł dwa razy w roku, leki na niedoczynność tarczycy – 30-40 zł, krople do oczu, w związku ze zdiagnozowaną suchością oka – 30-40 zł.

Pozwana nie posiada oszczędności. Żyje od pierwszego do pierwszego. Nie jest w stanie odłożyć środków z bieżącego wynagrodzenia.

D. B. (2) mieszka z dziećmi u swoich rodziców w sześciopokojowym domu jednorodzinnym. Wspólnie z nimi prowadzi gospodarstwo domowe i ponosi rachunki związane z utrzymaniem domu. Rachunki za prąd, wodę, gaz, opał dzielone są na sześć osób, tj. pozwaną, jej rodziców i trójkę dzieci. Pozwana samodzielnie, bez udziału rodziców, ponosi rachunki za telewizję i internet, które wynoszą łącznie 104 złote miesięcznie oraz odpady komunalne – 1120 złotych rocznie. Za prąd, gaz, wodę, ścieki, odpady komunalne pozwana płaci średnio 670 złotych miesięcznie (nie licząc opału). Dom ogrzewany jest węglem i drzewem. Tona węgla kosztuje 3200 złotych, przy czym na cały okres grzewczy niezbędne jest zużycie trzech ton węgla.

Ponadto pozwana opłaca trzy telefony komórkowe – swój i córek – w kwocie 105 złotych miesięcznie.

Do początku 2022 roku spłacała w ratach po 400 złotych miesięcznie pożyczkę w kwocie 5000 złotych zaciągniętą w zakładzie pracy na zakup samochodu marki T. (...), rok produkcji 2010. Pojazd zakupiła wspólnie ze swoim ojcem za około 20 000 złotych. Każde z nich na ten cel wydało po 10 000 złotych, z czego pozwana pożyczyła od rodziny 5000 złotych.

Ponadto pozwana jest współwłaścicielem drugiego samochodu marki V. (...), rok produkcji 2002, zakupionego przez jej ojca w 2012 roku.

Majątek pozwanej stanowią udziały wynoszące 1/2 części w wyżej wymienionych pojazdach oraz dwupokojowe mieszkanie położone w R., które w całości zostało zakupione przez rodziców pozwanej, z przeznaczeniem dla dzieci stron. Nieruchomość została nabyta z inicjatywy rodziców pozwanej. Cenę uiszczono transzami. Pozwana w niewielkiej części partycypowała w kosztach zakupu nieruchomości, przeznaczając przykładowo na ten cel środki z trzynastej pensji. Czynsz za mieszkanie opłacają rodzice pozwanej.

dowód: - rozliczenie za telefon z O. k 80-82

- rozliczenie z konta play k 83-85

- faktury za wodę, prąd, gaz k 86, 90-91, 95-96

- decyzja w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości k 87-88

- zawiadomienie o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi k 89

- faktura za okulary korekcyjne k 94

- rachunek z gabinetu stomatologicznego k 97

- zaświadczenie o zaleceniu noszenia szkieł korekcyjnych przez pozwaną k 98

- zaświadczenia o zarobkach k 111, 176

- przesłuchanie pozwanej D. B. (2) w charakterze strony karta k 166-167, 233-237

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego względnie o obniżenie alimentów powoda D. B. (1) wobec byłej żony D. B. (2) należy uznać za bezzasadne, co skutkuje jego oddaleniem.

Między stronami orzeczono rozwód z wyłącznej winy D. B. (1), co oznacza, że w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 60 § 2 kro, dotyczący tak zwanego rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego.

Stosownie do treści art. 60 § 2 kro, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winy obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Celem ustalenia tego obowiązku alimentacyjnego jest zapobieżenie sytuacji, w której rozwód miałby spowodować pogorszenie w istotny sposób sytuacji materialnej małżonka niewinnego w porównaniu z sytuacją, w której znajdowałby się w prawidłowo funkcjonującym małżeństwie.

Jeżeli rozwód orzeczono z wyłącznej winy jednego z małżonków, roszczenie alimentacyjne może przysługiwać tylko drugiemu z nich.

W myśl art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Przepis ten ma zastosowanie także do uchylenia obowiązku alimentacyjnego między byłymi małżonkami.

W niniejszej sprawie, od czasu uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, mocą którego ustalono obowiązek alimentacyjny D. B. (1) wobec D. B. (2) na kwotę 300 zł miesięcznie (21 czerwiec 2012 r.) do chwili złożenia pozwu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego lub jego obniżenie (16 kwiecień 2021 r.) upłynęło prawie 9 lat. W tym czasie zmieniła się sytuacja materialna obu stron, jednakże w żadnym wypadku nie można uznać, iż pogorszyła się sytuacja finansowa powoda, która miałaby skutkować uwzględnieniem powództwa.

W dacie wyrokowania w sprawie rozwodowej powód posiadał stałe zatrudnienie w (...) Oddziale Straży Granicznej i otrzymywał uposażenie w kwocie 2550 zł netto miesięcznie. Obecnie dochody powoda są ponad dwukrotnie wyższe i od stycznia 2022 r. wynoszą 5634,35 zł netto miesięcznie, zaś w 2021 r. wynosiły 4870-4940 zł netto miesięcznie. Nadto powód otrzymuje trzynastą pensję i ma wypłacane należności dodatkowe, które przykładowo w 2021 r. wyniosły (netto): luty – 4945,86 złotych, marzec - 4861,60 złotych, sierpień – 2090,13 złotych, listopad – 1909 złotych, grudzień – 2039,29 złotych (zaświadczenia o zarobkach k. 120-121, 178, 224).

Bez wątpienia od czasu wydania wyroku rozwodowego wzrosły też koszty utrzymania powoda i ponoszone przez niego wydatki. Poprzednio obowiązek alimentacyjny powoda wobec trójki małoletnich dzieci opiewał na kwotę 900 zł miesięcznie, zaś od 1 sierpnia 2020 r. obowiązek ten wynosi łącznie 2100 zł miesięcznie i dodatkowo 100 zł miesięcznie tytułem kieszonkowego na rzecz dzieci oraz po 50 zł dla każdego dziecka przy okazji spotkania z nimi.

Pozwany, dzięki dodatkowym należnościom, wypłacanym poza bieżącym uposażeniem, jest w stanie w znacznej mierze realizować obowiązek alimentacyjny względem małoletnich dzieci.

Na pewno od czasu rozwodu zwiększyły się wydatki powoda związane z opłacaniem rachunków domowych i spłatą kredytu. Wydatki te ponosi wspólnie ze swoją partnerką, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Partnerka powoda także jest zatrudniona w (...) Oddziale Straży Granicznej i w 2021 r. pobierała uposażenie w wysokości około 4600 zł netto miesięcznie. Powód nie jest zobowiązany do spłaty kredytu zaciągniętego przez jego partnerkę w 2010 r. w kwocie 140 000 zł na remont zajmowanego przez nich domu albowiem nie jest ani współkredytobiorcą ani właścicielem domu, jednakże poczuwa się do obowiązku partycypowania w jego spłacie, gdyż mieszka w tej nieruchomości i korzysta z niej w takim samym zakresie jak partnerka.

Należy także zauważyć, że w dacie rozwodu powód był zdrowy, zaś obecnie leczy się na nadciśnienie tętnicze i odczuwa bóle kręgosłupa, w związku ze zdiagnozowanym u niego zaburzeniem korzeni rdzeniowych i splotów nerwowych oraz chorobą krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem korzeni nerwów rdzeniowych, przepukliną krążka międzykręgowego L5/S1 uciskającą korzeń nerwowy prawy.

Przechodząc do sytuacji pozwanej, należy wskazać, iż w chwili rozwodu nie pracowała, była zarejestrowana jako osoba bezrobotna, samodzielnie opiekowała się trójką dzieci w wieku 5, 4 i 2 lat. Sytuacja ta uległa zmianie albowiem pozwana od 2014 r. posiada stałe zatrudnienie w Centrum Usług (...), gdzie pracuje jako referent, za wynagrodzeniem obecnie około 3300 zł netto miesięcznie. W 2021 r. zarobki jej wynosiły około 2700 zł netto miesięcznie. Pozwana pobiera trzynastą pensję, jednakże nie otrzymuje

dodatkowego wynagrodzenia w postaci nagród ani premii. Od początku zatrudnienia otrzymała jednorazowo nagrodę jubileuszową w kwocie 2790 złotych brutto w czerwcu 2021 r. W listopadzie 2021 r po raz pierwszy od 7 lat przyznano jej nagrodę dyrektora w kwocie 2000 złotych brutto (zaświadczenia o zarobkach k 111, 176).

O ile powód, w zasadzie co drugi miesiąc otrzymuje dodatkowe należności, co obrazuje zestawienie jego zarobków za 2021 r., to pozwana pobiera dodatkowo jedynie trzynastą pensję.

Podkreślenia wymaga, iż wprawdzie pozwana posiada stałe źródło dochodu, jednakże co miesiąc z własnych zarobków na utrzymanie dzieci przeznacza kwoty rzędu łącznie 1500 – 2100 miesięcznie. Nie jest w stanie poczynić oszczędności. Żyje od pierwszego do pierwszego. Czasami otrzymuje pomoc finansową od rodziców. W chwili rozwodu dzieci stron były małe, nie uczęszczały do szkoły, zaś obecnie są nastolatkami w wieku 15, 14 i 11 lat. Dziewczynki kończą pierwszą klasę liceum i ósmą klasę szkoły podstawowej, a chłopiec piątą klasy szkoły podstawowej. Od września 2022 r. D. rozpocznie naukę w szkole średniej.

Pozwana dba o edukację, rozwój zainteresowań, zdrowie, leczenie stomatologiczne, zajęcia dodatkowe, korepetycja małoletnich. Sama zawozi dzieci na wszystkie zajęcia i do lekarzy. Trójka małoletnich uczęszcza na korepetycje z języka angielskiego, D. także na korepetycje z matematyki i nieregularnie, w zależności do środków finałowych, na lekcje jazdy konnej. D. chodził na lekcje nauki pływania, a od września 2022 r. podejmie naukę gry na klarnecie w szkole muzycznej. Obie córki stron leczone są dermatologicznie, kilka razy w roku chodzą na refleksoterapię z powodu bólu głowy i bóli wzrostowych. Trójka dzieci, dwa razy w roku uczęszcza na prywatne wizyty do lekarza stomatologa, dbając tym samym na bieżąco o uzębienie, co niewątpliwe jest zasługą ich matki.

Pozwana pracuje, sama wychowuje trójkę dzieci, nie ma czasu dla siebie. Leczy się na niedoczynność tarczycy, pozostaje pod opieką lekarza endokrynologa i stale zażywa leki.

Powód płaci alimenty na byłą żonę od 10 lat. Długość trwania tego obowiązku alimentacyjnego nie jest podstawą do uchylenia obowiązku alimentacyjnego albowiem rozszerzony obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami nie jest ograniczony czasowo. Jedynie zawarcie związku małżeńskiego przez osobę uprawnioną do alimentów, powoduje wygaśnięcie tegoż obowiązku.

Alimenty na poziomie 300 zł miesięcznie są wręcz symboliczne. Pozwana nigdy nie wnosiła o ich podwyższenie. Stanowią one formę rekompensaty za doznaną przez pozwaną krzywdę ze strony powoda, który ponosi wyłączną winę za rozkład pożycia małżeńskiego. Do chwili obecnej utrzymuje się okoliczność istotnego pogorszenia sytuacji materialnej pozwanej, jako małżonka niewinnego albowiem gdyby małżeństwo stron nadal trwało, sytuacja finansowa pozwanej byłaby zdecydowanie lepsza.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, a przede wszystkim zakres usprawiedliwionych potrzeb pozwanej, ponoszone przez nią koszty na utrzymanie dzieci oraz możliwości zarobkowe powoda, który uzyskuje ponad dwukrotnie wyższe uposażenie niż w chwili wyrokowania w sprawie rozwodowej, Sąd oddalił powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego lub obniżenie alimentów na podstawie art. 60 § 2 kro i art. 138 kro.

Kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 § 1 kpc, zasądzono od powoda D. B. (1) na rzecz pozwanej D. B. (2) kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, na podstawie art. 108 § 1 kpc w związku z art. 98 § 1 i § 3 kpc oraz § 2 pkt 3 w związku z § 4 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Zgodnie z powołanymi przepisami rozporządzenia, minimalne stawki opłat za czynności radców prawnych wynoszą 900 zł przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 1500 zł do 5000 zł. Wartość przedmiotu niniejszej sprawy została ustalona na kwotę 3600 zł (alimenty 300 zł x 12 miesięcy = 3600 zł). Stawki minimalne, ustala się od wartości przedmiotu sprawy, jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązaną do alimentów.

Od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty – art. 98 § 1 ¹ kpc.